Χρόνος δεν υπάρχει! Δεν υπάρχει αντικειμενικός αλλά μόνο υποκειμενικός χρόνος. Δεν υπάρχει παγκόσμιος χρόνος, μόνον ο τοπικός χρόνος του συστήματος αναφοράς γης-ηλίου. Ο χρόνος είναι βίωμα που το δημιουργεί η ανυπομονησία της ολοκλήρωσης μιας κατάστασης. Ο χρόνος είναι εσωτερική, υποκειμενική αίσθηση, αποτέλεσμα της συγκριτικής διαδικασίας της σκέψης του ανθρώπινου εγκεφάλου. Είναι η 7η αίσθηση του μυαλού, καθώς η 6η σχετίζεται με την ισορροπία και τη βαρύτητα. Είναι η σύγκριση της κίνησης (σχετικότητα) με την επιθυμία της ολοκλήρωσης της μέσα στο βιολογικό κομπιούτερ, το μυαλό του ανθρώπου, και με τα επαναλαμβανόμενα φαινόμενα όπως είναι η περιστροφή της γης, οι χτύποι της καρδιάς και γενικά οι βιολογικοί ρυθμοί διαδικασίας κ.λπ.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΥΠΕΡΦΥΣΙΚO ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΑΓΝΩΣΤΟ!
Δεν υπάρχει χρόνος, μόνο η ταχύτητα διαδικασίας και η αναμονή της ολοκλήρωσης της επιθυμίας, οι οποίες δημιουργούν την έννοια του χρόνου. Ο χρόνος είναι η έβδομη αίσθηση του ανθρώπου, είναι η διαδικασία που απαιτείται προς εκπλήρωση μιας ανάγκης, ενός σκοπού, μιας επιθυμίας, μιας ενέργειας κ.λπ. Το αποτέλεσμα της σύγκρισης, για ευκολία μας, το ονομάσαμε χρόνο. Αυτό είναι το λάθος. Δεν προσδιορίζει ο χρόνος την κίνηση αλλά η κίνηση τον χρόνο! Η σκέψη, η επιθυμία, προηγείται του αποτελέσματος. Χρόνος υπάρχει μόνο στο μυαλό του ανθρώπου! Όλες οι διαπιστώσεις με τα μέχρι τώρα δεδομένα, με οδήγησαν σε έναν καθολικό ορισμό:
ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ, ΑΛΛΙΩΣ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
Ο χρόνος δεν έχει καμία ιδιότητα, οντότητα, σε καμιά περίπτωση δεν αφήνει σημάδια, αλλά μόνον την κίνηση, τη ροή των συμβάντων που εγγράφεται στη μνήμη μας. Η κίνηση αυτή προσδιορίζει τον άνθρωπο. Αν σβήσουμε την μνήμη, πεθαίνει και ο άνθρωπος. Εμείς κινούμαστε -γερνάμε-, όχι ο χρόνος. Αυτό μας είναι αδύνατον να το εννοήσουμε. Αντιδρούμε στο να δεχθούμε ότι δεν υπάρχει χρόνος, ότι είναι απλώς μια έννοια, μια αίσθηση την οποία βεβαιώνουν δισεκατομμύρια ρολόγια που τον αντικειμενικοποιούν! Τα ρολόγια είναι «συγκριτές» μια διαδικασίας "σταθερής" ταχύτητας. Συγκρίνουν την ταχύτητα περιστροφής της γης με τους δείκτες τους, 15 μοίρες ανά ώρα ή 0,25 μοίρες ανά λεπτό κ.λπ. Ο Ίππαρχος ο μαθηματικός (190 π.Χ.), είναι ο πρώτος που διαίρεσε τον κύκλο σε 360 μοίρες. Κανονικά τα ρολόγια θα έπρεπε να δείχνουν μοίρες και όχι ώρες ή χρόνο κ.λπ. Και ας πασχίζουν οι επιστήμονες για τον τέλειο χρόνο και την ύπαρξη του. Ο χρόνος είναι το αντίστροφο της ταχύτητας. Σε ακαριαίες ταχύτητες χρόνος δεν υπάρχει. Το πετρέλαιο, λόγου χάριν, χιλιάδες χρόνια στα βάθη την γης δεν παθαίνει τίποτα. Αν όμως του βάλουμε φωτιά, σε δευτερόλεπτα θα μετατραπεί στα συστατικά του, λόγω της ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ που αυτή και μόνον παίζει ρόλο. Η ηλικία δεν προσδιορίζει τα γηρατειά, αλλά η ΤΑΧΥΤΗΤΑ που αυτά συντελούνται, η οποία εξαρτάται από τον προγραμματισμό του εγκεφάλου, από τους φορείς της κληρονομικότητας κ.λπ. Αν ο άνθρωπος κατορθώσει να προγραμματίζει τα χρωμοσώματα (D.Ν.Α,) του ή τον εγκέφαλο κατά βούληση, τότε μπορεί να συντηρείται σε μία επιθυμητή ηλικία, των 18 χρόνων, ή μπορεί να μην πεθαίνει!
ΣΥΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Μην ψάχνετε να βρείτε ιδιότητες στον χρόνο, δεν υπάρχουν. Και ως εκ τούτου δεν υπάρχει θέμα συστολής του χρόνου και συναφή με αυτό φαντασιολογήματα. Οι βιολογικές διεργασίες του ανθρώπου έχουν τον δικό τους βιολογικό ρυθμό, και δεν επηρεάζονται πολύ από άλλα συστήματα αναφοράς. Ούτε μπορούμε να δούμε ένα ανύπαρκτο πράγμα, τον χρόνο, ως 4η διάσταση όπως λέει ο Αϊνστάιν.
ΤΟ ΑΝΕΠΙΣΤΡΕΠΤΟ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Κάθε μέρα η εμπειρία μας λέει πως είναι αδύνατον να ταξιδέψουμε πίσω στο χρόνο... Μα πώς να ταξιδέψουμε πίσω στο χρόνο, αφού ΧΡΟΝΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ; Ο χρόνος είναι απλώς βίωμα του βιολογικού επεξεργαστή του ανθρώπου. Κάθε καινούργιος χρόνος είναι συνέχιση της συνισταμένης των διαδικασιών για την επιβίωση μας, που επιβάλουν οι ανάγκες των ένστικτων μας. Ο χρόνος δεν τρέχει σε μία κατεύθυνση. Εμείς κινούμαστε προς μία κατεύθυνση, από το τώρα στο μέλλον. Αφήνοντας το παρελθόν στη μνήμη (το ανεπίστρεπτο), μπορούμε να γυρίσουμε τον χρόνο ΠΙΣΩ με την μνήμη, μέσα από τις ταινίες, τους δίσκους, τα βιβλία, τις δισκέτες κ.λπ. Όλα στη βιολογική μας μνήμη αποτυπώνονται κατά μια σειρά διαδικασίας, αλληλουχίας συμβάντων, διαδοχικής αλλαγής καταστάσεων. Οι σκέψεις έρχονται η μία μετά την άλλη και όχι ακαριαία.
ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Η έννοια του χρόνου δημιουργείται από την ΕΠΙΘΥΜΙΑ της ολοκλήρωσης μιας κατάστασης, καθώς και από την διαδικασία που απαιτείται για αυτήν. Η καταχώριση των συμβάντων στον εγκέφαλο απαιτεί κάποια διαδικασία, μια καθυστέρηση στην επιθυμία ολοκλήρωσης. Ο εγκέφαλος του ανθρώπου μεταπηδά από τη μια σκέψη στην άλλη. Δεν έρχονται οι σκέψεις όλες μαζί, ακαριαία. Η ταχύτητα μετάπτωσης είναι περιορισμένη, και δημιουργεί μία καθυστέρηση στην επιθυμία ολοκλήρωσης. Η ανυπομονησία, η αναμονή, ως τάση, δημιουργεί την ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ. Και όσο μεγαλύτερη είναι η επιθυμία, τόσο μεγαλύτερος μας φαίνεται ο χρόνος, η ώρα, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα. Και τόσο πιο ΔΥΣΑΡΕΣΤΟΣ. Ο χρόνος είναι το ΜΗ ΑΚΑΡΙΑΙΟ αποτέλεσμα ολοκλήρωσης μιας διαδικασίας, και σχετίζεται με κάποιες μοίρες περιστροφής της γης, αφού παίρνουμε τη γη ως σημείο αναφοράς. Ο χρόνος δηλαδή, είναι η σχετική διαδικασία (αναμονή) ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ (Χ=Σ×Δ, δηλαδή, χρόνος ίσον σκοπός επί διαδικασία). Τα παραπάνω είστε υποχρεωμένοι να τα δεχτείτε μέχρι να τα διαψεύσετε! Αλήθεια είναι καθετί που δεν ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ως ψέμα, είτε αυτό μας συμφέρει είτε όχι.
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ που έδωσαν στον ανύπαρκτο χρόνο: Τρέχει, ρέει μπρος πίσω προς μία κατεύθυνση, ευθύγραμμος, απόλυτος, υπερβατικός, αδυσώπητος, υποκειμενικός, αντικειμενικώς πνευματικός, κ.λπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου